هوش مصنوعی: در این متن، رابطه‌ی عاشق و معشوق از دیدگاه عرفانی بررسی شده است. معشوق با صفات عزت و جبروت توصیف می‌شود، در حالی که عاشق در ضعف و نیاز است. عشق، معشوق را به‌عنوان طعمه‌ای برای دام خود قرار می‌دهد تا عاشق را جذب کند، اما در نهایت هر دو در بند عشق اسیر می‌شوند. عاشق به دنبال معشوق است تا در او حل شود، اما در این فرآیند، خود نیز بخشی از معشوق می‌شود.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات عرفانی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

فصل ۱۲۸

هر چند عز و کبریاست و مجد و بهاست و جباری و قهاریست و عظمت و بزرگواری در قسمت وصف معشوق بود و اضداد آن صفت عاشق و این بدان جهت است که سلطان عشق اثر خود را در عشاق ظاهر کند نه در معشوق زیرا که ساز عشق حسن معشوق است و ملاحت او که ملوح دام عشق است که عشق او را یعنی عاشق را بواسطۀ حسن معشوق صید کند پس قید کند اما عشق داد خود از معشوق بدان ستاند که حسن او را ملوح وار بردام وجود خود می‌بندد و این آن معنی است که عاشق و معشوق هر دو دربند عشقند اینجا معشوق دانۀ دام عشق می‌آید و عاشق صید، عجب آن مرغ قصد التقاط آن دانه می‌کند برای آنکه او را در خود بیابد و قوت او گردد و او خود قوت دانه می‌شود.
تعداد ابیات: ۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:فصل ۱۲۷
گوهر بعدی:فصل ۱۲۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.