هوش مصنوعی:
در این متن، شخصی از زندگی و خاطرات خود سخن می‌گوید و از پیر دانش‌آموز پاسخ می‌شنود که او پیش از ورود به این جهان، نور و ولایتی در آسمان‌ها داشته است. پیر هشدار می‌دهد که اگر کسی خاطرات گذشته را فراموش کند، ممکن است حتی خاطرات امروز را نیز از یاد ببرد.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. این مفاهیم ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد.
بخش ۱۰۰ - در یاد کردن دوره زندگی پس از مرگ
دگر ره گفت بعد از زندگانی
به یاد آرم حدیث این جهانی
جوابش داد پیر دانش‌آموز
که ای روشن چراغ عالم‌افروز
تو آن نوری که پیش از صحبت خاک
ولایت داشتی بر بام افلاک
ز تو گر باز پرسند آن نشانها
نیاری هیچ حرفی یاد از آنها
چو روزی بگذری زین محنت‌آباد
از آن ترسم کز این هم ناوری یاد
کسی کو یاد نارد قصه‌ی دوش
تواند کردن امشب را فراموش
به یاد آرم حدیث این جهانی
جوابش داد پیر دانش‌آموز
که ای روشن چراغ عالم‌افروز
تو آن نوری که پیش از صحبت خاک
ولایت داشتی بر بام افلاک
ز تو گر باز پرسند آن نشانها
نیاری هیچ حرفی یاد از آنها
چو روزی بگذری زین محنت‌آباد
از آن ترسم کز این هم ناوری یاد
کسی کو یاد نارد قصه‌ی دوش
تواند کردن امشب را فراموش
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بخش ۹۹ - در چگونگی دیدار کالبد در خواب
گوهر بعدی:بخش ۱۰۱ - چگونگی زمین و هوا
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
