۱۸۶ بار خوانده شده

بخش ۲۹ - در بیان تجرید میفرماید

چیست تجرید از علایق پاک شو
در ره آزادگان چالاک شو

همچو مرغان بسته ی دانه مباش
مبتلای خویش و بیگانه مباش

همچو گل خندان و بیرون شو ز پوست
گر تو را معنی تجریدی ازوست

در لب دریا به غواصان نگر
کاو به تجرید آورد چندان گهر

چون مجرد شد ز نقد و نسیه مرد
او برآورد از فلک یکبار گرد

کم زن ای دل گر همی خواهی کمال
سر این معنیست انفق یا بلال

هرکه در تجرید مرد فرد نیست
در طریق اهل معنی مرد نیست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۲۸ - در بیان تفرید میفرماید
گوهر بعدی:بخش ۳۰ - در بیان تلوین و تمکین میفرماید
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.