هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی است که بر رهایی از وابستگی‌های دنیوی و رسیدن به آزادی معنوی تأکید دارد. شاعر از مخاطب می‌خواهد مانند مرغی که به دانه‌ای بسته نشده باشد، از تعلقات رها شود و مانند گلی از پوست خود بیرون آید. همچنین، با اشاره به غواصان دریا، ارزش تجرید (رهایی از مادیات) را در یافتن گوهرهای معنوی نشان می‌دهد. در پایان، تأکید می‌کند که بدون تجرید، فرد به کمال نمی‌رسد و در راه اهل معنی مرد محسوب نمی‌شود.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق عرفانی و نیاز به درک نسبی از فلسفه و معنویت برای فهم کامل متن، آن را برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب می‌سازد. کودکان ممکن است در درک این مفاهیم انتزاعی دچار مشکل شوند.

بخش ۲۹ - در بیان تجرید میفرماید

چیست تجرید از علایق پاک شو
در ره آزادگان چالاک شو

همچو مرغان بسته ی دانه مباش
مبتلای خویش و بیگانه مباش

همچو گل خندان و بیرون شو ز پوست
گر تو را معنی تجریدی ازوست

در لب دریا به غواصان نگر
کاو به تجرید آورد چندان گهر

چون مجرد شد ز نقد و نسیه مرد
او برآورد از فلک یکبار گرد

کم زن ای دل گر همی خواهی کمال
سر این معنیست انفق یا بلال

هرکه در تجرید مرد فرد نیست
در طریق اهل معنی مرد نیست
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۲۸ - در بیان تفرید میفرماید
گوهر بعدی:بخش ۳۰ - در بیان تلوین و تمکین میفرماید
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.