درباره حسینی غوری هروی

رکن الدین حسین بن عالم بن ابی الحسن حسینی غوری هروی (سال ولادت نامعلوم در ده «گرو» از بلاد «غور»، درگذشته به سال ۷۱۸ هجری قمری در هرات) متخلص به «حسینی» و مشهور به «اَمیرْ حُسِینی» و همچنین «امیرحسینی سادات»، «امیرسیدحسینی» و ملقب به «جنید ثانی» شاعر بزرگ هرات و از مشایخ طریقت سهروردی است.
منظومهٔ «گلشن راز» شیخ محمود شبستری در پاسخ سؤالاتی است که امیرحسینی در قالب ۱۵ بیت شعر در شوال سال ۷۱۷ هجری قمری فرستاده است.

آثار ویدئویی و صوتی مرتبط با این منبع
بخش ۱ - بسم اللّه الرحمن الرحیم بخش ۲ - فی نعت النبی صلی الله علیه و آله بخش ۳ - در بیان معرفت و نصیحت گوید بخش ۴ - حکایت بخش ۵ - در بیان معرفت عشق و تحقیق آن بخش ۶ - در بیان معرفت اسلام و کیفیت آن بخش ۷ - در بیان معرفت نماز و کیفیت آن بخش ۸ - در بیان معرفت زکوة و کیفیت آن بخش ۹ - در بیان معرفت روزه بخش ۱۰ - در بیان معرفت حج بخش ۱۱ - در بیان معرفت علم بخش ۱۲ - در بیان معرفت توحید بخش ۱۳ - در بیان تعریف عارف بخش ۱۴ - در بیان معرفت نفس گوید بخش ۱۵ - در بیان نفس اماره گوید بخش ۱۶ - در بیان معرفت دل گوید بخش ۱۷ - در بیان معرفت روح میفرماید بخش ۱۸ - در بیان کیفیت عقل گوید بخش ۱۹ - در بیان معرفت توکل می‌فرماید بخش ۲۰ - حکایت ابراهیم علیه الرحمة باراهب بخش ۲۱ - در بیان رضا و کیفیت آن میفرماید بخش ۲۲ - حکایت در دریا شدن مرد صادق بخش ۲۳ - در بیان قرب و بعد و کیفیت آن بخش ۲۴ - در بیان قبض و بسط میفرماید بخش ۲۵ - در بیان توفیق و شوق احوال میفرماید بخش ۲۶ - در بیان محبت میفرماید بخش ۲۷ - در بیان شوق محبت میفرماید بخش ۲۸ - در بیان تفرید میفرماید بخش ۲۹ - در بیان تجرید میفرماید بخش ۳۰ - در بیان تلوین و تمکین میفرماید بخش ۳۱ - در بیان غیبت و حضور میفرماید بخش ۳۲ - در علم الیقین و عین الیقین میفرماید بخش ۳۳ - در بیان قید در مقام تمکین بخش ۳۴ - در بیان تجلی صفات میفرماید بخش ۳۵ - در بیان تجلی ذات میفرماید بخش ۳۶ - حکایت بایزید علیه الرحمة بخش ۳۷ - در بیان سماع و کیفیت آن میفرماید