هوش مصنوعی:
این متن شعری است که به توصیف عظمت و شکوه یک شاهنشاه میپردازد. در آن از مفاهیمی مانند قدرت الهی، عظمت سلطنت، و جایگاه رفیع شاه استفاده شده است. شعر با تصاویر پرطمطراق از تخت پادشاهی، فلک، و عرش مجید، عظمت و جاودانگی شاه جهان را ستایش میکند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است و استفاده از اصطلاحات ادبی و استعارههای پیچیده ممکن است برای مخاطبان کمسنوسال قابل درک نباشد. همچنین، محتوای آن بیشتر مناسب افرادی است که با ادبیات کلاسیک و مضامین بلندپروازانه آشنا هستند.
شمارهٔ ۱۶ - در وصف اورنگ پادشاهی
آیة الکرسی فلک خواند و دمید از روی صدق
بر همین کرسی چو شاهنشاه بروی آرمید
وارث عالم شهنشاه زمان شاه جهان
کایزدش زیبنده اورنگ شاهی آفرید
تا بروبد صحن بزمش پشت گردون خم گرفت
تا بشوید پای تختش آب از گوهر چکید
تخت را باید که ناید بر زمین پا از نشاط
برفراز خویش هرگز خسروی چون او ندید
با فلک دعوی رفعت کرد و بر کرسی نشاند
هر کف خاکی که بروی پای این کرسی رسید
باد بر کرسی رفعت جاودان شاه جهان
نام کرسی تا شود مذکور با عرش مجید
بر همین کرسی چو شاهنشاه بروی آرمید
وارث عالم شهنشاه زمان شاه جهان
کایزدش زیبنده اورنگ شاهی آفرید
تا بروبد صحن بزمش پشت گردون خم گرفت
تا بشوید پای تختش آب از گوهر چکید
تخت را باید که ناید بر زمین پا از نشاط
برفراز خویش هرگز خسروی چون او ندید
با فلک دعوی رفعت کرد و بر کرسی نشاند
هر کف خاکی که بروی پای این کرسی رسید
باد بر کرسی رفعت جاودان شاه جهان
نام کرسی تا شود مذکور با عرش مجید
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵ - تاریخ کدخدائی و زن گرفتن شاه شجاع
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷ - وله
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.