هوش مصنوعی: این متن شعری است که در سوگ فردی به نام صادق خان سروده شده است. شاعر از نورانیت و فضیلت او یاد می‌کند و بیان می‌کند که او به عالم علوی رفته است. شاعر غم از دست دادن او را توصیف می‌کند و تاریخ این واقعه را به عنوان یک رویداد جانسوز ثبت می‌کند.
رده سنی: 15+ این متن دارای مفاهیم عرفانی و سوگوارانه است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات ادبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد که معمولاً از سن 15 سالگی به بعد در افراد شکل می‌گیرد.

شمارهٔ ۳۴ - تاریخ فوت صادق خان

رفته شمعی ز بزم دهر کز او
عالمی بود روشنی اندوز

خان قدسی سرشت صادق خان
شه بفردوس انجمن افروز

جان پاکش بعالم علوی
رفت مانند مرغ دست آموز

خاکش از آب دیده گل کردم
باورم نیست این قضیه هنوز

می کند پاره جامه طاقت
گر چه تیر اجل بود دلدوز

سال تاریخ اینچنین ماتم
چیست غیر از (قضیه جانسوز)
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۳ - تاریخ مسافرت شاه جهان به لاهور
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۵ - تاریخ وفات
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.