هوش مصنوعی: شاعر از خاک به عنوان منبع بینایی یاد می‌کند و افسوس می‌خورد که پس از این جهان‌پیمایی، دیگران در شهر ساکن شده‌اند اما او به دلیل بی‌پناهی در خانه مانده است.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عمیق عرفانی و احساسی است که درک آن ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار باشد. همچنین، مفهوم تنهایی و اندوه موجود در شعر ممکن است برای گروه‌های سنی پایین نامناسب باشد.

شمارهٔ ۱۸

ای خاک در تو سرمه بینائی
افسوس که بعد از این جهان پیمائی

لشکر همه در شهر فرود آمد و من
در خانه زین بماندم از بیجائی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.