۱۴۸ بار خوانده شده

شمارهٔ ۵

وقت نماز ز عشق شنیدم عجب ندا
قد اذن الموئذن حیوا علی الفنا

ای دل بذوق زهر فنا نوش و غم مخور
بعدالفناء قد تجدالعز والبقا

گوید خرد که پر خطر است این طریق عشق
والله لا اخاف من الموت فی الهوی

گر پیش ازین جمال تو پنهان ز خلق بود
الان ذکر حسنک قد شاع فی الوری

کردی بنور خویش منور بصیرتم
حتی رایت وجهک فی کل مااری

مهر رخت ز پرده هر ذره ظاهرست
یا حبذا ظهورک فی صورة الخفی

بنگر جهان بدیده حق بین اسیریا
من نوره تنورت الارض والسما
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.