هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و عاشقانه است که به زیبایی‌های معشوق و حالات عاشقانه و روحانی می‌پردازد. شاعر از توصیف جمال معشوق، عشق الهی، و مفاهیمی مانند رهایی از خودخواهی و رسیدن به وصال سخن می‌گوید. همچنین، تأکید بر پنهان نگه داشتن اسرار عشق و عدم گفتگو با نااهلان دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال دشوار باشد. همچنین، برخی از اشارات عرفانی نیاز به دانش ادبی و فلسفی پایه دارد.

شمارهٔ ۶۹

با روی تو از جنت اعلی نتوان گفت
با قد تو از قامت طوبی نتوان گفت

با کفر خم زلف تو ترسا صفتان را
جز قصه زنار و چلیپانتوان گفت

در مجلس رندان خراباتی بی باک
جز ذکر می و شاهد رعنا نتوان گفت

مرآت جمال رخ جانان بحقیقت
جز جان و دل پاک مصفا نتوان گفت

از ما و منی پاک شو و وصل طلب کن
در مجلس وصلش سخن از ما نتوان گفت

پنهان ز همه راز دل ای جان و جهانم
گوئیم بتو گر چه هویدا نتوان گفت

سردهنش هیچ نگفتیم بزاهد
با جاهل کج فهم معما نتوان گفت

با خلق مکن فاش دلا سرحقیقت
با غیر خدا سر خدا را نتوان گفت

با آن لب جانبخش اسیری که تو دانی
افسانه افسون مسیحا نتوان گفت
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.