۱۳۶ بار خوانده شده

شمارهٔ ۹۰

چون کون مکان بتو عیانست
رویت بجهان چرا نهانست

حسن همه دلبران مه رو
از حسن و جمال تو نشانست

چشم تو مدام با حریفان
با ساغر و باده در میانست

این ظلمت و نور و کفر و ایمان
اززلف و رخ تویک نشانست

جان و دل عاشقان چه گویم
تا واله حسن تو چه سانست

ازجمله جهان جمال رویت
هرکس که بدید عارف آنست

هرلحظه چرا کنار جویی
چون جای تو در میان جانست

عکس رخ جانفزای جانان
از آینه جهان عیانست

از مشرب عذب تو اسیری
یک قطره محیط بی کرانست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.