هوش مصنوعی: این متن عرفانی و شاعرانه، بیانگر عشق و فقر عرفانی، تسلط بر ملکوت و والایی در ولایت کشف و شهود است. شاعر از عشق به معشوق و رسیدن به مقامات عرفانی سخن می‌گوید و خود را فراتر از دنیای مادی می‌داند.
رده سنی: 16+ محتوا دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان شاعرانه نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۱۳۱

تا نقد دارضرب معارف کلام ماست
در ملک فقر سکه شاهی بنام ماست

چون والی ولایت کشف و ولایتیم
سلطان ملک کون کمینه غلام ماست

بیرون ز ملک اسم وصفت رتبه منست
اکنون که شهر غیب هویت مقام ماست

شهباز همتم ز دو عالم چو در گذشت
عنقای وصل یار ازآن دم بدام ماست

از جور عقل رخت باقلیم عاشقی
بردم که ملک عشق تو دارالسلام ماست

مخمورم از شراب لب لعل جانفزات
وز جام چشم مست تو شرب مدام ماست

تا مهر نوربخش ز چرخ کمال تافت
زان دم اسیریا همه کاری بکام ماست
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.