از بحر تلخ و شور غم هجر برکنار
آمد غریق عشق بشادی وصل یار

شکر خدا که پرتو خورشید آن جمال
روشن نمود از پس این ابرهای تار

یارب چه عیش باشد و عشرت که طالبی
بیند ز بعد رنج طلب روی آن نگار

ساقی شراب وصل ز جام لقا بده
تا وارهم ز مستی اش از غصه خمار

در بحر شوق کشتی صبرم ز سیر ماند
کو باد شرطه تا که بمنزل کند قرار

گر خود امید وصل نه حامی ما شود
درد فراق زود برآرد ز من دمار

بربوی وصل یار اسیری اسیر ماند
دردام رنج بیحد و اندوه بیشمار