هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه است که در آن شاعر از عشق و دردهای آن سخن می‌گوید. او از عشق به عنوان چاره‌ساز و دلنواز یاد می‌کند و از نیاز و وابستگی عاشق به معشوق می‌گوید. همچنین، به مفاهیمی مانند قمار عشق، مجاهده در راه وصال یار، و تسلیم شدن در برابر عشق اشاره می‌شود.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از عبارات مانند 'قمار عشق' و 'مجاهده' نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارند.

شمارهٔ ۲۷۴

ای عشق چاره ساز جگر سوز دلنواز
بستان مرا ز دست من و کار من بساز

گر داستان زلف تو خوانم مطولست
کوته کنم بروی تو افسانه دراز

کی آورم بسجده محراب سرفرو
گر نیست طاق ابروی تو قبله در نماز

گر وصل دوست میطلبی هست و نیست را
خوش در قمار عشق بیکباره پاکباز

گر عاشقان ز محنت عشقند خوار و زار
همت نگر بعشق تو مائیم سرفراز

با هر کسی ز خوان کرم بخش و قسمتی است
معشوق و ناز و عاشق بیچاره و نیاز

در بوته مجاهده بربوی وصل یار
جانم اسیریا همه دم هست درگداز
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۷۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۷۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.