هوش مصنوعی: این متن به موضوع عشق الهی و تفاوت بین عاشقان واقعی و افراد عامی می‌پردازد. شاعر بیان می‌کند که تنها عاشقان می‌توانند ذوق و حال خاص عشق را درک کنند و زاهدان و افراد عادی از فهم آن عاجزند. همچنین، اشاره می‌شود که عشق الهی قوانین خاص خود را دارد و خون عاشق در این راه بی‌قدر است. زیبایی و علم الهی نیز تنها به خواص (عاشقان واقعی) اختصاص دارد و عامه مردم از آن بی‌بهره‌اند.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و استفاده از اصطلاحات خاص ادبیات عرفانی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مضامین مانند فداکاری در راه عشق و جدایی از دنیای مادی نیاز به بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۲۹۳

از غم عشق تو ما را نیست یکساعت خلاص
عامی عشق است زاهد او چه داند حال خاص

عاشقان دانند ذوق عشق او نه زاهدان
رو مجو ای دل خواص زر خالص از رصاص

عشق بازان دیده اند خاصیت صبر و رضا
جز خواص عاشقان دیگر که داند این خواص؟

خون ما می ریزد و باکی ندارد گوئیا
نیست اندر دین عشقش خون عاشق را قصاص

حسن او از روی خوبان دلربائی می کند
با جمالش هست گوئی دلبری را اختصاص

علم اوادنی ندادند عام کالانعام را
واقف سر ولایت نیست جز خاص الخواص

تا نگردد مهر روی نوربخش او عیان
کی ازین قید اسیری جان ما یابد خلاص
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۹۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۹۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.