هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه بیانگر عشق عمیق و بی‌قید و شرط شاعر به معشوق است. شاعر در همه جا و در همه حال، تنها معشوق را دیده و هیچکس را به زیبایی و کمال او نمی‌داند. او از جفا و آزار معشوق شکایت دارد، اما همچنان وفادار است و خدمت به او را مایه فخر می‌داند.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی موجود در شعر ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از واژگان و اصطلاحات مورد استفاده نیاز به دانش ادبی نسبتاً بالایی دارند.

شمارهٔ ۳۵۳

ما در دو جهان غیر تو دیار ندیدیم
در صورت اغیار بجز یار ندیدیم

در مسجد و میخانه و در دیر و صوامع
بیرون ز تو مطلوب و طلبکار ندیدیم

از حسن تو هرکس خبری داد ولیکن
ازکنه جمال تو خبردار ندیدیم

عمری طلبیدیم درین گلشن دوران
چون حسن رخ تو گل بیخار ندیدیم

آئینه که حسن تو کماهی بنماید
درهر دو جهان جز دل افگار ندیدیم

هر جان بجهان میل دلی سوی دگر داشت
ما در همه جا غیر تو دلدار ندیدیم

دیدیم بسی ترک ستمکاره فتان
چون چشم پرآشوب تو خونخوار ندیدیم

گر عاشق آزار و جفا در همه جا هست
معشوق کم آزار وفادار ندیدیم

ما خدمت رندان خرابات اسیری
فخر همه دیدیم ولی عار ندیدیم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۵۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۵۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.