هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی، بیانگر عشق عمیق و سوزناک شاعر به معشوق است. او از عشق و سودای معشوق سخن می‌گوید و خود را در راه این عشق فداکار و شیدا می‌داند. شاعر از محراب عشق و نماز عاشقانه سخن می‌گوید و خود را همواره در حال سوز و گداز عشق توصیف می‌کند.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه موجود در شعر ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات و استعاره‌های پیچیده ادبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۳۶۳

از عشق تو مامعتکف کوی نیازیم
وز آتش سودای تو در سوز و گدازیم

در گوشه محراب خم ابروی جانان
پیوسته با خلاص به اوراد و نمازیم

محروم نیم از حرم وصل تو یکدم
از روز ازل با تو چو ما محرم رازیم

هر لحظه دگر عشوه کند شاهد حسنت
ماواله و شیدای چنان عشوه و نازیم

ما جان و جهان و سر و زر از پی معشوق
در کوی غم عشق همه پاک ببازیم

در آتش هجران تو چون عود درین راه
بربوی وصال تو بسوزیم و بسازیم

از روی حقیقت همه یارست اسیری
ما عارف اشیا نه بتقلید و مجازیم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۶۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۶۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.