هوش مصنوعی: شاعر در این متن خود را به عنوان فردی مست، رند، عاشق و آزاده معرفی می‌کند که فارغ از قید و بندهای دنیوی و اجتماعی است. او خود را عابد اصنام، شهره ایام و بی‌ننگ و بی‌نام می‌خواند و تأکید می‌کند که در مسجد و میخانه به یک اندازه حضور دارد. این متن بیانگر روحیه‌ای rebellious و عرفانی است که در آن شاعر به دنبال آزادی و رهایی از هرگونه قید است.
رده سنی: 18+ متن شامل مفاهیمی مانند مستی، رندی و آزادگی است که ممکن است برای مخاطبان زیر 18 سال نامناسب باشد. همچنین، مضامین عرفانی و فلسفی آن نیاز به درک و بلوغ فکری بیشتری دارد.

شمارهٔ ۴۱۱

من مستم و میخوارم گو خلق بدانیدم
مخمورم و خمارم گو خلق بدانیدم

من رند خراباتم در بتکده بالاتم
فارغ زکراماتم گو خلق بدانیدم

من بیخود و باهوشم هشیارم و می نوشم
گویایم و خاموشم گو خلق بدانیدم

من عابد اصنامم من شهره ایامم
بی ننگم و بی نامم گو خلق بدانیدم

درمسجد و میخانه هستیم حریفانه
با شاهد و پیمانه گو خلق بدانیدم

من عاشق بی شیدم در دام غمش صیدم
آزاده ز هر قیدم گو خلق بدانیدم

آزاده زمیری ام جویای فقیری ام
فارغ ز اسیری ام گو خلق بدانیدم
وزن: مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن (هزج مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۱۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۱۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.