هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه از نگاه عاشق به معشوق و احساسات شدید او صحبت می‌کند. شاعر بیان می‌کند که حتی یک نگاه معشوق می‌تواند عاشق را از ماه و مهر بگذراند و عشق را راهی بی‌نظیر می‌داند. همچنین، او از زیبایی معشوق و تأثیر عمیق آن بر جهان و خودش می‌گوید. در پایان، شاعر تأکید می‌کند که عشق، پناهگاه اوست و حتی اگر معشوق از اسیران عشق بی‌خبر باشد، باز هم به آن‌ها توجه می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عاشقانه و احساساتی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، برخی از اصطلاحات و استعارات به‌کاررفته نیاز به درک ادبی بیشتری دارند.

شمارهٔ ۴۶۸

معشوق اگر بجانب عاشق کند نگاه
زین قدر بگذرد سرعاشق زمهر و ماه

گر ره بوصل دوست طلب میکند خرد
گو راه عشق رو که بود عشق شاه راه

حسن تو از مجالی ذرات جلوه کرد
لیکن چو ماجمال ترانیست جلوه گاه

گر یک نظر ز دیده شود ابرویت نهان
از دود آه و ناله جهان را کنم سیاه

عاقل اگر بعقل کند التجا ولی
ما عاشقیم و عشق تو مارا بود پناه

با تیغ غمزه چشم تو چون ترک فتنه جو
دایم بقصد خون جهان بود بیگناه

باآنکه بی خبر ز اسیران عشق بود
هم بیش و کم بحال اسیری کند نگاه
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۶۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۶۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.