هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه از شور و هیجان عشق سخن می‌گوید و تأثیر عمیق آن بر زندگی و نگرش شاعر را بیان می‌کند. عشق به عنوان نیرویی توصیف شده که دنیا و دین را تحت‌الشعاع قرار داده و زیبایی معشوق، همه‌چیز را تحت تأثیر قرار می‌دهد. شاعر با دیدن چهره معشوق، دانش عقل را بی‌ارزش می‌داند و در همه‌جا نشانه‌هایی از جمال معشوق می‌بیند. جهان پر از آشوب و شور عشق شده و حضور معشوق همه‌جا را فراگرفته است.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، درک کامل این شعر نیاز به آشنایی با ادبیات کلاسیک و تمثیل‌های عرفانی دارد.

شمارهٔ ۴۷۳

چون عشق سراسیمه درآمد بمیانه
برد از غم دنیا و ز دینم بکرانه

دلبر چو نقاب از رخ چون ماه برانداخت
دیدم بیقین دانش عقلست فسانه

درهر چه نظر میکنم از روی حقیقت
از پرتو حسن تو در و هست نشانه

شد عرصه آفاق پراز کوکبه عشق
تا شاهد رخسار تو آمد بمیانه

عالم همه پرفتنه و غوغاست که آن یار
از خانه بصحرای جهان گشت روانه

در کسوت اغیار چو بنمود رخ آن یار
ای قصه در آفاق جهان گشت ترانه

بنمود بخود یار جمال رخ خود را
ما و تو اسیری بمیان بود بهانه
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۷۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۷۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.