اگر در بحر عرفان غرقه گردی
بنزد عارفان مردانه مردی

چو پروانه به پیش شمع رویش
اگر جانباز باشی اهل دردی

رسی در ملک وصلش گربرآری
ز درد هجر از دل آه سردی

نشینی در بر معشوق شادان
طریق عاشقی چون در نوردی

برون آری سراز جیب بقایش
بدریای فنا چون غوطه خوردی

ز چشمش فتنه در عالم عیان شد
که در هر گوشه می بینم نبردی

ز گلزار جمال روی یارم
اسیری حسن خوبان هست وردی