هوش مصنوعی: این شعر عرفانی از تجربه‌ی عشق الهی و شهود جمال حق در تمامی ذرات جهان سخن می‌گوید. شاعر از مستی عشق و محبت الهی می‌نویسد و بیان می‌کند که چگونه حضور خداوند در همه چیز تجلی می‌یابد. او از رهایی از قید و بندهای دنیوی و وصال با معشوق ازلی سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ محتوا دارای مضامین عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و مفاهیم انتزاعی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۴۹۲

سقانی شرابا من کؤوس المحبة
فاسکرنی حتی صحوت بغیبتی

فلما محی رسمی تلا تلا وجهه
عیاناکنور الشمس من کل ذرة

وجدت ظلال الکون استار نوره
و عینای فی الاکوان ناظر بغیتی

ففی کل مجلی قد تجلی جماله
تراه کمثلی ان نظرت بعبرة

بدالی حال فیه شاهدت حاله
تنزهنی عن قید جمع و فرقة

قد ارتفع الاستار بینی وبینه
تشاهده فی کل شی ء بصیرة

وان غاب عن عین الاسیری لقاؤه
زمانا فقد اکفرته فی طریقتی
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۹۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۹۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.