هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی، زیبایی و جمال معشوق را توصیف می‌کند و تأثیر آن را بر جهان و ذرات هستی بیان می‌نماید. شاعر از عشق و فراق سخن می‌گوید و حالت مستی ناشی از عشق را با شراب مقایسه می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن برای سنین پایین‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌هایی مانند 'مستی از شراب عشق' ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامناسب تلقی شود.

شمارهٔ ۱

ای که داری حسن جان افزای دوست
دررخ خوبان نظرکن بین که ظاهر حسن اوست

گر همی خواهی عیان بینی جمال روی یار
دل ز فکر غیر خالی کن که پیدا اندروست

پرشد از نور تجلی جمالش کاینات
جمله ذرات جهان روشن ازآن روی نکوست

آفتاب از پرده هر ذره بنماید جمال
گر نقاب زلف بردارد صبا از روی دوست

تا برخسارش پریشان گشت زلف عنبرین
همچو جان ما مشام جمله عالم مشکبوست

در فراق او صبوری چون ندارم یکنفس
از پی وصلش همیشه جان ما در جستجوست

چون اسیری از شراب عشق مستم از ازل
مستی مارا چه نسبت با صراحی و سبوست
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر بعدی:شمارهٔ ۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.