توئی که مشرق انوار و ذات اسمائی
توئی که قطره و موج و حباب و دریائی

توئی که آدم و نوح و خلیل و داودی
توئی که احمد و موسی و خضر و عیسائی

محیط مرکز افلاک و انجم و املاک
توئی که اصل اصول نهان و پیدائی

توئی که بحر حیاتی و کوه علم و یقین
توئی که جمله جهان را چو چشم بینائی

برون ز جان و جهانی و این و کیف و مکان
از آنکه جان و جهانی همیشه بیجائی

به نقش تست نموده نقوش جان وجهان
از آن جهت که تو هم اسم و هم مسمائی

جهان شدست اسیری اسیر قید دوئی
توئی بملک حقیقت که فرد و یکتائی

«اسیری لاهیجی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir