۱۶۳ بار خوانده شده

شمارهٔ ۳۵

در دام کمند زلف تو افتادم
سودای چنین ز غم کند آزادم

جان درغم زلفت ار چه آشفته بود
از روح و صفای روی تو دلشادم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.