هوش مصنوعی: ممشاد الدینوری از بزرگان و عارفان بود که در سال 299 هجری وفات یافت. او بر ادب مریدان در برابر پیران، خدمت به برادران، رعایت آداب شرع و دوری از امور بیهوده تأکید داشت. ممشاد همچنین به اهمیت حضور در نزد پیران برای دریافت برکات معنوی اشاره می‌کند و معتقد است کسی که تنها برای منافع شخصی نزد پیران می‌رود، از برکات دیدار و سخنان آنان محروم می‌ماند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عرفانی و اخلاقی است که درک آن‌ها به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با مبانی دینی نیاز دارد. همچنین، استفاده از اصطلاحات خاص عرفانی ممکن است برای سنین پایین‌تر قابل فهم نباشد.

بخش ۴۹ - َمْشاد الدینوری

و از ایشان بود مَمْشاد الدینوری رَحْمَةُ اللّهِ عَلَیْهِ از بزرگان و پیران این طبقه بود، وفاة وی اندر سنۀ تسع و تسعین و مأتین بود.
ممشاد گوید کی ادب مرید بجای آوردن حرمت پیران بود و نگاه داشتن خدمت برادران و از سَبَبها بیرون آمدن و آداب شرع بر خویشتن نگاه داشتن.
ممشاد گوید هرگز در نزدیک هیچ پیر نشدم الّا از حال خویش خالی شده منتظر برکات وی بودمی تا چه درآید بر من از سخن و دیدار وی، و هر کی اندر نزدیک پیری شود بحظّ خویش، منقطع ماند از برکات دیدار و نشست و سخن او.
تعداد ابیات: ۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۴۸ - ابواسحق ابراهیم بن داود الرَقَی
گوهر بعدی:بخش ۵۰ - خیرالنسّاج
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.