بازم خدنگ غمزه زنی بر دل آمده است
بازم ز عشق واقعه ای مشکل آمده است

بر دیگران کشیده خدنگ جفای خویش
این نکته ام ز یار بسی بر دل آمده است

آنکو نکرد سجده بمحراب ابرویی
مردود شد ز قبله که ناقابل آمده است

نخل ترت که آب گل و یاسمین بریخت
تا در کدام آب و هوا حاصل آمده است

شاهی بکوی عشق گر افتاده ای منال
پایت ز آب دیده خود در گل آمده است