هوش مصنوعی: این متن شعری است که از دردهای عاطفی، عشق ناکام، پرسش‌های فلسفی درباره تقدیر و سرنوشت، و انتقاد از ریا و خودبینی سخن می‌گوید. شاعر از غم‌های درونی، درمان‌ناپذیری درد دل، و پوچی برخی از ارزش‌های ظاهری می‌نالد و به دنبال پاسخ‌هایی برای پرسش‌های عمیق وجودی است.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق فلسفی، عاطفی و انتقادی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه زندگی نیاز دارد. نوجوانان زیر 16 سال ممکن است در فهم کامل این مضامین دچار مشکل شوند.

شمارهٔ ۳۲

گر نمیسوزد دلم، این آه درد آلود چیست؟
آتشی گر نیست در کاشانه، چندین دود چیست؟

عاقبت چون روی در نابود دارد بود ما
اینهمه اندیشه بود و غم نابود چیست؟

ناوک آن غمزه هر کس راست، ما را هم رسد
چون مقدر گشت روزی، فکر دیر و زود چیست؟

درد دل را نیست بهبودی ز تشخیص علاج
ای طبیب، آخر بگو درد مرا بهبود چیست

گر نه از بهر ریا پوشیده ای این خرقه را
زاهد خودبین بگو، این قلب زراندود چیست

یک شب ای آرام جان زان زلف سرکش بازپرس
کز پریشانی دلها آخرت مقصود چیست؟

محنت شاهی و تعظیم رقیبان تا به کی؟
بندگانیم، این یکی مقبول و آن مردود چیست؟
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.