هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی‌های ظاهری و معنوی اشاره دارد و از دردهای عاشقانه و امید به گشایش درهای جدید در زندگی سخن می‌گوید. همچنین، تأکید می‌کند که ناامیدی نزد اهل طریقت ناپسند است و زیبایی‌های طبیعت را به‌عنوان نشانه‌هایی از حسن الهی تفسیر می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، برخی از اشارات فلسفی و معنوی نیاز به درک بالاتری از زندگی دارند.

شمارهٔ ۷۹

خوبرویان چو خدنگ نظری بگشایند
بسر هر مژه خون از جگری بگشایند

پرده دار حرم از دردکشان فارغ و ما
چشم بنهاده که از غیب دری بگشایند

نا امیدی بر ارباب طریقت کفر است
گر دری بسته شد ای دل، دگری بگشایند

گر نه از نسخه حسنت ورقی میطلبند
دفتر گل ز چه رو هر سحری بگشایند؟

شاهی اندیشه آن زلف مکن بیش، که آن
نیست رازی که به هر بیخبری بگشایند
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.