ای دوست، شبی به کوی ما باش
درد دل ریش را دوا باش

ایام وصال، خوش زمانی است
گو محنت هجر در قفا باش

دادم دل و جان به عذرخواهی
بر خاک درش، نگفت شاباش

ای زاهد شهر، ما و کویش
جنات نعیم گو ترا باش

شاهی، همه عمر می کشیدی
روزی دو سه نیز پارسا باش