هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و عارفانه است که در آن شاعر از دل‌بستگی، عشق، و رنج‌های عاشقانه سخن می‌گوید. او از ناکامی‌ها، بازی‌های روزگار، و شیوه‌های دلبری معشوق صحبت می‌کند و در عین حال به مفاهیمی مانند توفیق، سعادت، و عبادت نیز اشاره دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار باشد. همچنین، برخی از واژگان و مضامین نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارند.

شمارهٔ ۱۶۸

ای دل، ار پی به سر کوی ارادت بردی
گوی توفیق ز میدان سعادت بردی

هر سیه نامه که بیمار شد از چشم خوشت
نشنیدیم که نامش به عیادت بردی

دلبری شیوه و بیگانه شدن عادت تست
دل عشاق بدین شیوه و عادت بردی

نرد خوبی به تو می باخت مه از کم بازی
تا چه منصوبه نمودی که زیادت بردی

پیش ابروی بتان جمله قضا کن شاهی
روزگاری که به محراب عبادت بردی
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.