هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن شاعر به ستایش پروردگار و لطف بی‌پایان او در تربیت و پرورش انسان‌ها می‌پردازد. او از عدالت، مهربانی و جود خداوند سخن می‌گوید و تأثیر تربیت الهی را در جهان و دل‌ها توصیف می‌کند. همچنین، شاعر به نقش عقل و خرد در درک روش‌های تربیت اشاره کرده و از لطف و بخشش خداوند در حق بندگانش سپاسگزاری می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق مذهبی و فلسفی است که درک آن‌ها به سطحی از بلوغ فکری و تجربه نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات ادبی ممکن است برای خوانندگان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ٢٠ - ایضاً له

ای سایه خدای توئی همچو آفتاب
با خاص و عام بر سر اظهار تربیت

گرد بسیط خاک فلک دورها بگشت
قادر نیافت کس چو تو برکار تربیت

مهر ترا مهندس فکر تو دوختست
بر هر دلی که هست ز مسمار تربیت

من بنده کمینه که ننواخت مدتی
لطف توأم بلفظ گهر بار تربیت

یکچند اگر بخانه چو ذره نتافتم
از آفتاب رأی تو انوار تربیت

ور شد حسود مانع آن کافتدم بدست
از بحر جود گوهر شهوار تربیت

شکر خدا که باز پس افتاد کار آنک
پیش تو کرد در حقم انکار تربیت

دی گفت فخر ملت و دین آنکه عقل او
داند نکو طریقه و هنجار تربیت

کز آصف زمانه شنیدم که بعد ازین
ابن یمین شدست سزاوار تربیت

گفتم بلی درین سخنم نیست شبهه ئی
زیرا که میرسد بمن آثار تربیت

در حق من بسیط جهان سربسر گرفت
چون صیت عدل شاملش اخبار تربیت

وقتست اگر بسایه لطفم در آورد
آن دوحه مبارک پر بار تربیت

خوشگوی بلبلی چو من آخر دریغ نیست
محروم و بی نصیب ز گلزار تربیت

تا هست عادت اهل کرم را که مینهند
بر کتف فاضلان جهان بار تربیت

بادا روان ز عامل دیوان لطف او
بر اهل فضل متصل ادرار تربیت
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۱۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ١٩ - ایضاً له در مدح تاج الدین علی
گوهر بعدی:شمارهٔ ٢١ - قصیده
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.