هوش مصنوعی: این متن شعری است که به زیبایی‌های طبیعت، شادی، جوانی و لذت‌های زندگی می‌پردازد. همچنین، بر اهمیت نام نیک و جاودانگی آن تأکید دارد.
رده سنی: 15+ محتوا شامل مفاهیم فلسفی و عرفانی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل‌درک نباشد. همچنین، اشاره‌های غیرمستقیم به مصرف شراب وجود دارد که مناسب گروه‌های سنی پایین نیست.

شمارهٔ ۲۸۷

بیا ساقی بدور دو ستکانی
بده بر گل شراب ارغوانی

کنار جویبار از خرمی شد
چو دوران جوانی از جوانی

نهان کرد آب را از دل ولی آب
پدید آورد اسرار نهانی

چمن چون کلبه جوهر فروش است
ز گوهر های دریائی و کانی

سحرگاهان ز بستان سوی مستان
صبا میآرد از گل ارمغانی

خوشا آنکس که چون نرگس ز مستی
فتد در پای سرو بوستانی

طرب امروز با فردا میفکن
چه زاید اینشب حبلی چه دانی

مجوی ابن یمین جز نیکنامی
اگر خواهی که دایم زنده مانی

نمیرد هر که نام نیک ازو ماند
چنین باشد حیات جاودانی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۸۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۸۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.