هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از گفت‌وگویی با دوستی یاد می‌کند که به او توصیه می‌کند موهای سفیدش را رنگ کند. شاعر در پاسخ بیان می‌کند که سفیدی موهایش را نمی‌پوشاند زیرا مانند کلاغ سیاه، سفیدی آن هم زیبایی خاص خود را دارد. او همچنین اشاره می‌کند که هرچند شب زمان آرامش است، اما صبحگاه بهتر است.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم فلسفی و زیبایی‌شناختی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ١١٧
دی گفت دوستی که مرا موی رو سفید
بس زود گشت گر چه که آنهم تباه نیست
لیکن هنوز موسم آن نیستت برو
مور اخضاب کن که بشرع این گناه نیست
دادم جواب و گفتمش ای آنکه در جهان
از دوستان یکی چو توام نیکخواه نیست
دانی سر خضاب چرا نیستم از آنک
باز سفید کم ز کلاغ سیاه نیست
هر چند شام موسم آرام و راحتست
میدان یقین که خوبتر از صبحگاه نیست
بس زود گشت گر چه که آنهم تباه نیست
لیکن هنوز موسم آن نیستت برو
مور اخضاب کن که بشرع این گناه نیست
دادم جواب و گفتمش ای آنکه در جهان
از دوستان یکی چو توام نیکخواه نیست
دانی سر خضاب چرا نیستم از آنک
باز سفید کم ز کلاغ سیاه نیست
هر چند شام موسم آرام و راحتست
میدان یقین که خوبتر از صبحگاه نیست
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ١١۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ١١٨
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
