۱۶۴ بار خوانده شده

شمارهٔ ١۴۴

فرهاد خویش کرد مرا ماه چهره ئی
شیرین لبی که خسرو خوبان برزنست

مثلش ز آدمی نتوان یافت بهر آنک
با حور و با پری بگه حسن برزنست

بس نازک و لطیف زنی خواستست لیک
او را هزار فخر بهر شیوه برزنست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ١۴٣
گوهر بعدی:شمارهٔ ١۴۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.