گر مرا دور فلک کرد تهیدست چو سرو
نیم آزاده گرم بر دل از آن باری هست

چکنم گنج زر و رنج نگهداشتنش
هر کجا تازه گلی در پی آن خاری هست

روز و شب منتظر حارث و وارث باشد
هر کجا آز وری ضابط وزر داری هست

شکرها میکنم ارسیم و زری نیست مرا
که فراغت ز نگهداشتنش باری هست

نشوم شاد به تنگی زر و سیم از پی آنک
وز نگهداشتنش غائله بسیاری هست