هوش مصنوعی:
شاعر از لاله می‌پرسد که چرا با وجود زیبایی و نیکویی، غمگین است. لاله پاسخ می‌دهد که دلیل غمش نداشتن ثروت است، همان چیزی که باعث خوشبختی می‌شود. سپس به غنچه اشاره می‌کند که با وجود داشتن کمی ثروت، از شادی در پوست خود نمی‌گنجد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و اجتماعی مانند تأثیر ثروت بر خوشبختی و شادی است که برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به بلوغ فکری دارد. همچنین استفاده از استعاره و تمثیل در شعر، فهم آن را برای کودکان دشوار می‌کند.
شمارهٔ ١۵٧
لاله را گفتم ای پری پیکر
صورتت خوب و سیرتت نیکوست
بازگو این سیه دلی از چیست
مگرت زحمتی رسید از دوست
گفت نی نی که زر ندارم زر
زر که اسباب کامرانی از اوست
غنچه را بین که خرده ئی دارد
می نگنجد ز شادی اندر پوست
صورتت خوب و سیرتت نیکوست
بازگو این سیه دلی از چیست
مگرت زحمتی رسید از دوست
گفت نی نی که زر ندارم زر
زر که اسباب کامرانی از اوست
غنچه را بین که خرده ئی دارد
می نگنجد ز شادی اندر پوست
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ١۵۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ١۵٨
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
