هوش مصنوعی:
شاعر ابتدا با دیدن دنبه لرزان گمان می‌برد که از آن مویی نمی‌روید، اما وقتی پشم از آن دمیده می‌شود، متعجب می‌شود. در پاسخ به او گفته می‌شود که هر جا آب باشد، گیاه (و در اینجا پشم) می‌روید.
رده سنی:
12+
این متن یک شعر تمثیلی است که درک آن نیازمند تفکر و درک استعاره‌های موجود در آن است. همچنین، ممکن است برای کودکان زیر 12 سال پیچیده باشد و نیاز به توضیح داشته باشد.
شمارهٔ ٢٣۴
اول نظرم کامد بر دنبه لرزانش
گفتم که ازو هرگز یک موی کجا روید
چون پشم دمید از وی گفتم که چه شد گفتا
هر جا که رود آبی ناچار گیا روید
گفتم که ازو هرگز یک موی کجا روید
چون پشم دمید از وی گفتم که چه شد گفتا
هر جا که رود آبی ناچار گیا روید
وزن: مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن (هزج مثمن اخرب)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ٢٣٣
گوهر بعدی:شمارهٔ ٢٣۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
