هوش مصنوعی: این متن به نابرابری‌ها و بی‌عدالتی‌های موجود در جهان می‌پردازد و از این که نادانان و سفله‌ها به نعمت‌ها و ثروت‌های بی‌حساب دست می‌یابند، در حالی که اهل دانش و فضیلت از کمترین بهره‌ای محروم هستند، شکایت می‌کند. عقل در پاسخ می‌گوید که این قانون جهان است: هر که را چیزی دهند، چیز دیگری را از او دریغ می‌کنند.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق فلسفی و انتقادهای اجتماعی موجود در این متن برای درک و تحلیل، به سطحی از بلوغ فکری نیاز دارد که معمولاً از سن نوجوانی به بعد در افراد شکل می‌گیرد.

شمارهٔ ٢۴٢

با خرد گفتم ای مدبر کار
که بدانش چو تو نشان ندهند

چیست حکمت که از خزانه غیب
برگ کاهی به راستان ندهند

بخسیسان دهند نعمت و ناز
اهل دلرا بجان امان ندهند

آنچه با جاهلان سفله دهند
با بزرگان نکته دان ندهند

گنج و دولت دهند نادانرا
با هنر پیشه نیم نان ندهند

سفله بر صدر و اهل دانش را
بغلط ره بر آستان ندهند

گجروان را دهند خرمن ها
قوت یکشب به نیکوان ندهند

مگسان را دهند شکر و قند
با همایان جز استخوان ندهند

عقل گفت اینحدیث نشنیدی
هر که را این دهند آن ندهند
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ٢۴١
گوهر بعدی:شمارهٔ ٢۴٣
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.