هوش مصنوعی: شاعر از عادت مردم در نقل کرم و سخاوت گذشتگان انتقاد می‌کند و افسوس می‌خورد که آیندگان نیز از روزگار او به نیکی یاد خواهند کرد، در حالی که او این رفتارها را در زمان خود نمی‌بیند.
رده سنی: 16+ محتوا دارای مفاهیم انتزاعی و انتقادی است که درک آن به بلوغ فکری و تجربه زندگی نیاز دارد.

شمارهٔ ٢۶٠

چه عادتست که انباء دهر هر قومی
کرم بلاف ز عهد گذشته وا گویند

برانگروه بباید گریست کز پس ما
حکایت کرم از روزگار ما گویند
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ٢۵٩
گوهر بعدی:شمارهٔ ٢۶١
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.