۱۲۶ بار خوانده شده

شمارهٔ ٢۶٩

حبذا روزگار بیعقلان
کز خرابی عقل آبادند

عقل و غم را بهم گذاشته اند
وز حماقت همیشه دلشادند

هر کجا عقل هست شادی نیست
عقل و غم هر دو توامان زادند
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ٢۶٨
گوهر بعدی:شمارهٔ ٢٧٠
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.