هوش مصنوعی:
این متن به توصیف آزادگانی میپردازد که مانند سوسن و سرو در کنار آب و جویبار زندگی میکردند و با افتخار و نخوت قدم بر فرق ستارگان میگذاشتند. آنها مانند باد صبا از این گلستان گذشتند و آثار نیکوی خود را برای دیگران به جای گذاشتند. شاعر از مخاطب میخواهد که با چشم عبرت به این گروه بنگرد، چرا که آنها رفتهاند، چه ستوده و چه ناستوده. در نهایت، اشاره میکند که آنها در کشتزار دنیا بذرهایی کاشتند و از آنها بهره بردند.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و ادبی است که درک آنها به بلوغ فکری و تجربه زندگی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعارهها و تشبیههای پیچیده ممکن است برای کودکان دشوار باشد.
شمارهٔ ٢٩٧
زین پیشتر برین لب آب و کنار جوی
آزادگان چو سوسن و چون سرو بوده اند
هر یک ز روی نخوت و از راه افتخار
بر فرق فرقدین قدمها بسوده اند
زینگلستان چو باد صبا در گذشته اند
آثار خلق خویش بخلقان نموده اند
بگشای چشم عبرت و هشدار کان گروه
رفتند اگر ستوده و گر ناستوده اند
در کشتزار دهر بر آب حیات خویش
تخمی که کشته اند بر آن دروده اند
آزادگان چو سوسن و چون سرو بوده اند
هر یک ز روی نخوت و از راه افتخار
بر فرق فرقدین قدمها بسوده اند
زینگلستان چو باد صبا در گذشته اند
آثار خلق خویش بخلقان نموده اند
بگشای چشم عبرت و هشدار کان گروه
رفتند اگر ستوده و گر ناستوده اند
در کشتزار دهر بر آب حیات خویش
تخمی که کشته اند بر آن دروده اند
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ٢٩۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ٢٩٨
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.