زین پیشتر برین لب آب و کنار جوی
آزادگان چو سوسن و چون سرو بوده اند

هر یک ز روی نخوت و از راه افتخار
بر فرق فرقدین قدمها بسوده اند

زینگلستان چو باد صبا در گذشته اند
آثار خلق خویش بخلقان نموده اند

بگشای چشم عبرت و هشدار کان گروه
رفتند اگر ستوده و گر ناستوده اند

در کشتزار دهر بر آب حیات خویش
تخمی که کشته اند بر آن دروده اند