هوش مصنوعی: متن بالا توصیه‌هایی درباره‌ی زندگی فردی و اجتماعی ارائه می‌دهد. شاعر از مخاطب می‌خواهد که از وحدت و تنهایی دوری نکند، زیرا بسیاری از دوستان ظاهری ممکن است دشمنان بدخواه باشند. او توصیه می‌کند که گوشه‌گیری و کناره‌گیری از مردم را انتخاب کند تا از داد و ستدهای ناخواسته و سخنان نیک و بد دیگران در امان بماند. همچنین اشاره می‌کند که شخص بیهوده مانند گوهری مغناطیسی است که بلا را به سمت خود جذب می‌کند و در نهایت تأکید می‌کند که حتی اگر تنها باشی، اما اگر اهل خرد باشی، تنها نیستی. همچنین از مخاطب می‌خواهد که از معاشرت با همدمی که دل دارد ولی مانند آینه با هر دم تیره می‌شود، دوری کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد.

شمارهٔ ٣١۵

عقل گویدم از عالم وحدت مگذر
که بسی دوست نما دشمن بد خواه بود

گوشه ئی گیر و کناری ز همه خلق جهان
تا میان تو و غیری نبود داد و ستد

زانکه با هر که ترا داد و ستد پیدا شد
گفته آید همه نوعی سخن از نیک و ز بد

یکتن از انجمن ار نیک ز بد بشناسد
باشد آنکس که ممیز نبود بیش از صد

شخص بیهوده درا گوهر مغناطیس است
که کشد تیغ بلا را بطبیعت سوی خود

تن زن ای ابن یمین زین پس و تنها میباش
گر چه تنها نبود هر که بود ز اهل خرد

بگذر از صحبت همدم که ترا هست دلی
همچو آئینه و آئینه ز دم تیره شود
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ٣١۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ٣١۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.