هوش مصنوعی:
این متن به ستایش فردی به نام علاءالدوله می‌پردازد که در دوران وزارت خود باعث رونق و عزت دولت و دین شد. با وجود برخی ناملایمات و کاستی‌ها، مانند نقص در کمال او یا کاهش جایگاهش، همچنان مانند خورشید و ماه، ارزش و جایگاه والای خود را حفظ کرده است.
رده سنی:
16+
این متن به دلیل استفاده از استعاره‌های پیچیده و مفاهیم بلاغی، برای درک کامل نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی دارد. خوانندگان جوان‌تر ممکن است در فهم عمیق معانی و ظرافت‌های آن با مشکل مواجه شوند.
شمارهٔ ٣۶۶
نهال باغ وزارت علاء دولت و دین
چو سرو بر چمن ملک سر فراز افتاد
عروس فضل که بودی اسیر فاقه و فقر
بروزگار وی اندر نعیم و ناز افتاد
سپهرش ار چه ز عین الکمال نقصی جست
و گر چه پایه قدرش در اهتزاز افتاد
و گر چه ماه معالیش در محاق نشست
و گر چه شمع بزرگیش در گداز افتاد
چو آفتاب ز جاهش نکاست یکذره
نه ماه نیز بصف النعال باز افتاد
چو سرو بر چمن ملک سر فراز افتاد
عروس فضل که بودی اسیر فاقه و فقر
بروزگار وی اندر نعیم و ناز افتاد
سپهرش ار چه ز عین الکمال نقصی جست
و گر چه پایه قدرش در اهتزاز افتاد
و گر چه ماه معالیش در محاق نشست
و گر چه شمع بزرگیش در گداز افتاد
چو آفتاب ز جاهش نکاست یکذره
نه ماه نیز بصف النعال باز افتاد
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ٣۶۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ٣۶٧
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
