۱۳۶ بار خوانده شده

شمارهٔ ٣۶۶

نهال باغ وزارت علاء دولت و دین
چو سرو بر چمن ملک سر فراز افتاد

عروس فضل که بودی اسیر فاقه و فقر
بروزگار وی اندر نعیم و ناز افتاد

سپهرش ار چه ز عین الکمال نقصی جست
و گر چه پایه قدرش در اهتزاز افتاد

و گر چه ماه معالیش در محاق نشست
و گر چه شمع بزرگیش در گداز افتاد

چو آفتاب ز جاهش نکاست یکذره
نه ماه نیز بصف النعال باز افتاد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ٣۶۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ٣۶٧
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.