۱۲۵ بار خوانده شده
هر که را داد نعمتی ایزد
و او از و نی چشاند و نه چشد
ملک الموت را بقا بادا
تا ز قهرش بیک نفس بکشد
و آنگه آنرا بسان جان از وی
بستاند بدیگری بخشد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
و او از و نی چشاند و نه چشد
ملک الموت را بقا بادا
تا ز قهرش بیک نفس بکشد
و آنگه آنرا بسان جان از وی
بستاند بدیگری بخشد
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ٣٧۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ٣٧۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.