هوش مصنوعی:
این متن یک پیام ادب‌آمیز و احترام‌آمیز به یک سپهبد (سردار نامدار) است که در آن از نسیم صبا درخواست می‌شود تا سلام گوینده را به او برساند و سپس پیام‌های مهرآمیز و امیدوارکننده‌ای درباره موفقیت‌ها و آرزوهای آینده بیان کند. گوینده ابراز امیدواری می‌کند که با تأیید خداوند و بخت نیک، دیدارشان میسر شود و از لطف و کرم سپهبد سخن می‌گوید.
رده سنی:
15+
این متن به زبان ادبی و کهن نوشته شده است و درک آن نیازمند آشنایی با اصطلاحات و سبک‌های ادبیات کلاسیک فارسی است. همچنین، محتوای آن شامل مفاهیم انتزاعی مانند تقدیر، لطف الهی و امیدواری است که برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است پیچیده باشد.
شمارهٔ ۴٢٠
خیز ای نسیم باد صبا از طریق لطف
بر درگه سپهبد ما ز ندران گذر
اول سلام من برسان بعد از آن بگو
کای سرور زمانه و سردار نامور
کارت که شد گشاده بتوفیق روزگار
ما را همه خیال چنانست کان مگر
بعد از قضای ایزد و تأیید بخت نیک
بود اتفاق صحبت ما را در آن اثر
نوع دگر سپهبد اگر میبرد گمان
ور ناورد حقیقت اینحال در نظر
آری اگر بکام تو یکره نرفت کار
دارم توقع از کرم و لطف دادگر
کاحوال تو چنانکه تو خواهی چنان شود
بر موجب اراده ما صد ره دگر
بر درگه سپهبد ما ز ندران گذر
اول سلام من برسان بعد از آن بگو
کای سرور زمانه و سردار نامور
کارت که شد گشاده بتوفیق روزگار
ما را همه خیال چنانست کان مگر
بعد از قضای ایزد و تأیید بخت نیک
بود اتفاق صحبت ما را در آن اثر
نوع دگر سپهبد اگر میبرد گمان
ور ناورد حقیقت اینحال در نظر
آری اگر بکام تو یکره نرفت کار
دارم توقع از کرم و لطف دادگر
کاحوال تو چنانکه تو خواهی چنان شود
بر موجب اراده ما صد ره دگر
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴١٩
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴٢١
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
