هوش مصنوعی:
شاعر از دوستی می‌گوید که به شعر علاقه‌مند بود و از او خواست غزلی از اشعار خود بخواند. شاعر در پاسخ می‌گوید که از شعر روی گردانده است، هرچند در شعر بی‌نظیر است. او اشاره می‌کند که در این زمانه کسی به شعر علاقه ندارد، نه جوانان و نه پیران. همچنین، او از طبع وقاد خود می‌گوید که دیگر به شعر نمی‌پردازد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق ادبی و عاطفی است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، اشاره به ناامیدی و رویگردانی از شعر نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۴٢٢
دی مرا دوستی که مایل بود
دائمش خاطر خطیر بشعر
گفت از اشعار خود بخوان غزلی
ای تو بر شاعران امیر بشعر
گفتم از شعر کرده ام اعراض
گر چه هستم بلا نظیر بشعر
زان کز ابناء دهر نیست کسی
نه جوان راغب و نه پیر بشعر
وین بتر تر که طبع وقادم
می نپردازد از شعیر بشعر
دائمش خاطر خطیر بشعر
گفت از اشعار خود بخوان غزلی
ای تو بر شاعران امیر بشعر
گفتم از شعر کرده ام اعراض
گر چه هستم بلا نظیر بشعر
زان کز ابناء دهر نیست کسی
نه جوان راغب و نه پیر بشعر
وین بتر تر که طبع وقادم
می نپردازد از شعیر بشعر
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴٢١
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴٢٣
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
