هوش مصنوعی:
شاعر بیان می‌کند که پس از مرگ، نام نیک یا بد او اهمیتی ندارد، زیرا او دیگر وجود ندارد تا از آن فخر یا شرمسار شود. تنها کسانی می‌توانند به افتخار یا شرمندگی بپردازند که یادگاری از او در جهان باقی مانده باشد. او همچنین اشاره می‌کند که پس از مرگش، هر اتفاقی ممکن است رخ دهد، اما او خود را از غبار دنیا رها کرده است.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار بوده و ممکن است نیاز به تجربه و بلوغ فکری بیشتری داشته باشد.
شمارهٔ ۴۵٢
مرا نام اگر نیک و گر بد بود
چو رفتم از آنم چه فخر و چه عار
کسی را سزد فخر و ار عار بود
که ماند ز من در جهان یادگار
پس از من اگر هر چه باشد رواست
چو من دامن افشانده ام زین غبار
چو رفتم از آنم چه فخر و چه عار
کسی را سزد فخر و ار عار بود
که ماند ز من در جهان یادگار
پس از من اگر هر چه باشد رواست
چو من دامن افشانده ام زین غبار
وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۵١
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۵٣
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
