۲۲۴ بار خوانده شده

شمارهٔ ۴۶٢

اگر تنعم و دولت دهد بپوش و بخور
بدوستانت بده آنچه از تو ماند باز

وگر مخالف طبع تو نغمه ئی سازد
مرنج و نیز مرنجان و جان و دل مگداز

که روزگار حرونست و ناگهان بر مد
نه مال ماند و منصب نه جاه ماند و ناز

چنانکه گفته درآنقطعه آنحکیم خرد
زمانه با تو نسازد تو با زمانه بساز
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۶١
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۶٣
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.