مدتی شعر بهر گونه که آمد گفتم
لفظ و معنیش بدانسان که پسندد همه کس

غزل از روی هوس بود و قصائد ز طمع
نه طمع ماند کنون در دل تنگم نه هوس

بر مراثی و هجا نیز گرایش نکند
بر دل افشاندنم از فکرت تاریک قبس

زین پس ای ابن یمین دام طمع باز مکن
عنکبوتی ز تو لایق نبود بهر مگس

صحت و وجه معاش و همه اسباب بکام
ناسپاسی مکن انصاف بده اینت نه بس

بنشین فارغ و تیمار منه بر دل از آن
که چو شاهان نبود موکبت از پیش وز پس

شکر شکر ز طوطی روان باز مدار
دو سه روزی که بماندست درین تیره قفس

«ابن یمین فَرومَدی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir