هوش مصنوعی:
شاعر از دورانی می‌گوید که در آن رضایت و قناعت کم‌یاب شده است. او اشاره می‌کند که کمتر کسی یافت می‌شود که بتوان او را «صدر معظم» خطاب کرد، زیرا حتی وزیران نیز طمعکار شده‌اند و هر فقیری آرزو دارد که «صاحب اعظم» نامیده شود. همچنین، شاعر از وضعیت نابسامان مناصب اجتماعی انتقاد می‌کند و می‌گوید که مقامات به دست افرادی افتاده‌اند که حتی گدایان نیز آنها را ناچیز می‌شمارند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم انتقادی نسبت به جامعه و قدرت است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات و تشبیهات ادبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک دارد.
شمارهٔ ۴٩۴
دوری در آمدست که راضی نمیشود
کمتر کسی که صدر معظم نویسمش
آخر وزیر را چه نویسم که هر فقیر
دارد طمع که صاحب اعظم نویسمش
منصب بدان رسیده که اکنون گدای کوی
نپسند دار ز شاه جهان کم نویسمش
کمتر کسی که صدر معظم نویسمش
آخر وزیر را چه نویسم که هر فقیر
دارد طمع که صاحب اعظم نویسمش
منصب بدان رسیده که اکنون گدای کوی
نپسند دار ز شاه جهان کم نویسمش
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴٩٣
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴٩۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
